Ik zou Julian Assange, oprichter van Wikileaks, een lintje willen geven, een nieuwe orde voor hem in willen voeren, de Journalistieke Willemsorde. Waarom? In het onderstaande zal een en ander duidelijk worden.
Nog maar een paar dagen geleden zei iemand mij dat het helemaal geen wonder was dat Geert Wilders zo’n succes heeft in de Nederlandse politiek. ” Niet dat hij zo’n genie is”, zei zij, ” maar kijk nu eens wie er naast staan. Het zijn toch merendeels zielige mannetjes en vrouwtjes die angstvallig de partijlijn vasthouden.” Samen kwamen we erop dat alleen Alexander Pechtold, Femke Halsema en Emile Roemer indruk maken als persoonlijkheid. Dat geeft te denken.
Ik zal maar een voorbeeld geven. Kortgeleden klapte een van onze raadsleden uit de school over dingen die gezegd ware rond de komende fusie van mijn gemeente. Haar berichten kwamen uit een besloten vergadering en dus was zij even de plaatselijke wikileaks. Andere raadsleden waren daar niet blij mee maar zij vergaten waarom het eigenlijk zo’n probleem was. Zij hadden zich namelijk laten verleiden tot het houden van een besloten vergadering. Daar ligt de bron van het probleem. Beslotenheid is absoluut nodeloos en nutteloos, zeker als het om de media gaat. Er is altijd iemand te vinden die wil lekken en er is met journalisten altijd een afspraak te maken over wat wel of niet gepubliceerd kan worden. Tegelijkertijd zijn die journalisten dan wel wel veel beter op de hoogte van motieven en beweegredenen van bestuurders en politici. Daardoor zullen zij beter bericht kunnen doen. De kans bestaat zelfs dat er veel vaker positieve berichtgeving plaats zou hebben op politiek gebied omdat de journalisten de inhoud van een besluit beter gaan begrijpen.
Nu bestaat er een merkwaardige situatie dart raadsleden maar ook andere bestuurders zich vaak beter en genuanceerder uitspreken wanneer de pers niet vertegenwoordigd is. Dat is natuurlijk een gotspe. De vraag om besloten vergaderingen komt in mijn ogen dan ook alleen voort uit angstvalligheid, de angst om een onterecht beeld van de eigen partij te laten vallen. Die angst is onbegrijpelijk omdat het beeld meestal helemaal niet zo positief is.
Dat beeld zou positiever kunnen worden door een beter inzicht in motivaties en beweegredenen van haar leden en voormannen of -vrouwen. Het probleem zit hem vooral in het feit dat veel van de politieke voormannen en -vrouwen hun positie alleen maar kunnen handhaven door angstvallig aan de partijlijn vast te houden. Een groot deel van hun heeft te weinig eigen visie om daadwerkelijk, uit eigen kracht, partijLEIDER te kunnen zijn, iemand met denkbeelden die de bevolkig aanspreken. Dat laatste is echter wel hun taak. Partijleiders behoren mensen te zijn waar het kiezersvolk tegenop kijkt en bewondering voor heeft vanwege de heldere visie. Die visie bestaat bij Wilders wel, hoe vervelend dat ook is.
Beslotenheid uit angst dus en zo is het internationaal ook. Degenen die de beslotenheid, de angstvalligheid doorbreekt , is in de ogen van de angstigen meteen een crimineel. In de ogen van alle anderen is hij of zij een held en in werkelijkheid is hij dat ook. Hij of zij laat zien wat iedereen rustig mag zien.
Nu laten de angstvalligen weer horen hoe gevaarlijk al die openbaarheid wel is. Ze wijzen vooral op de landen die zij toch al als uiterst gevaarlijk beschouwen, benoemen hen tot katten die in het nauw rare sprongen maken en dus gevaarlijke dingen doen. In werkelijkheid is het prachtig om te weten dat Maxime Verhagen de Nederlande democratie aan zijn laars lapt om maar goeie vrienden met het Witte `huis te kunnen zijn en dat China Noord-Korea al lang heeft laten vallen als bondgenoot. Het is ook goed om te weten dat het Saoedische koningshuis niet alleen oerconservatief is voor zijn onderdanen (maar niet voor zichzelf) maar dat het er ook levensgevaarlijke ideeen op na houdt.
Volgens extreem conservatieve profeten leidt de openheid van Wikileaks extra gauw tot oorlog. Dat lijkt mij niet, er zijn ook geen aanwijzingen voor. Het zou best eens kunnen zijn dat Ahmedinejad denkt `O, ik had gedacht dat S. Arabie veel gevaarlijker zou zijn”. Openheid is een voorwaarde voor vrede en alles wat daarop lijkt (liefde en vriendschap). Beslotenheid is alleen van belang als angstvallige politici heel angstvallig hun persoonlijke, geheime agenda’s lopen te bewaken. Julian , dat jij dat hebt ingezien, de visie die jij tentoon hebt gespreid maakt het dat je een onderscheiding en financiele onafhankelijkheid hebt verdiend. Het ga je goed…ik hoop nog veel van je te horen!
Tot sterkte,Kaj Elhorst
Met pels en luis 